Žurnalist pucinskaha puła Andrej Kaleśnikaŭ u kommersant.ru kviacista apisaŭ anłajn-naradu lidaraŭ ADKB i dyjałoh Łukašenki z kiraŭnikom RF.
— Alaksandr Łukašenka zasiarodziŭsia dla pačatku na asensavańni svajoj vyrašalnaj roli ŭ supraćstajańni z NATA la zachodnich miežaŭ ADKB, — piša Kaleśnikaŭ. —
A paśla Łukašenka trochi niečakana apisaŭ šmatmiesiačnyja pratesty suprać jaho asabista ŭ jaho ŭłasnaj (jak jamu zdajecca) krainie:
«U svaju čarhu, pandemija nie tolki ŭskładniła prablemy mižnarodnaha ŭzajemadziejańnia, ale i spravakavała abvastreńnie sacyjalnych kanfliktaŭ. Havorka idzie ab biesprecedentnych masavych biesparadkach va ŭsim śviecie!»
Mabyć, i biesparadki ŭ Minsku toj ža pandemičnaj pryrody, — iranizuje Kaleśnikaŭ i praciahvaje cytavać Łukašenku:
«Vidavočna, što ŭniviersalny bałans pamiž hramadzianskimi svabodami i intaresami nacyjanalnaj biaśpieki ŭ zachodnim hramadstvie tak i nie znojdzieny. Mabyć, mienavita z hetaha vynikaje ŭsio bolš biescyrymonnaje naviazvańnie mižnarodnaj hramadskaj śviadomaści padvojnych standartaŭ. … Miery inšych krain pa zabieśpiačeńni stabilnaha raźvićcia, padtrymańni pravaparadku i zakonnaści vystaŭlajucca jak dyktatura i despatyzm, choć hetyja miery na paradak mienš, čym u ich samich».
Čamuści Alaksandru Łukašenku dahetul ciažka pryznać, što biełaruski narod zusim nie prymaje jaho pa svaich, možna skazać, hłyboka asabistych pryčynach i, moža, navat usio ž taki stryvaŭ by jaho znoŭ, ale byli ž 9-12 žniŭnia, i paśla hetaha — nie, nie stryvaŭ by, — piša Kaleśnikaŭ.
Pucin, adznačaje žurnalist, «byŭ akuratny, baraćbu Alaksandra Łukašenki ź jahonym narodam nie padtrymlivaŭ, «z ašalełymi pavodzinami» zachodnich krain ź lohkaściu zhadžaŭsia: tak, heta jahonaja tema».
«Turbuje sapraŭdy ŭmiašańnie zvonku: finansavaje padmacavańnie, infarmacyjnaje supravadžeńnie, palityčnaja padtrymka i hetak dalej. Treba dać mahčymaść, urešcie, narodam samim razabracca z pytańniami, jakija ŭjaŭlajuć dla ich asablivuju cikavaść. My bačyli, jak adbyvałasia raźvićcio padziej, skažam, u arabskim śviecie ŭ chodzie tak zvanaj arabskaj viasny. Da čaho heta pryviało? Ja ŭžo nie kažu pra ŭsiakija inšyja «kalarovyja revalucyi», ale tut da čaho pryviało? Viadoma, što zaŭsiody tłumačać lepšymi namierami, a, jak viadoma, dobryja namiery — imi vybrukavanaja daroha ŭ piekła. Voś da čaho viaduć hetyja dobryja namiery i sproby ŭmiašańnia i samo ŭmiašańnie va ŭnutranyja spravy inšych dziaržaŭ!» — skazaŭ Pucin.
— Ale voś taja fraza: «Treba dać mahčymaść ludziam samim razabracca ŭ situacyi…» Heta prysud ŭładzie Alaksandra Łukašenki ŭ Biełarusi, — ličyć Kaleśnikaŭ. —
Pucin vykazaŭsia i navat bolš vyznačana:
«Ale ja vielmi spadziajusia na toje, što biełaruskamu narodu chopić palityčnaj stałaści dla taho, kab spakojna, biez usialakich rezkich ruchaŭ vybudavać i dyjałoh unutrypalityčny z usimi palityčnymi siłami, i vyrašyć usie svaje ŭnutranyja pytańni samim, biez usialakaha cisku i biez usialakaha ŭmiašańnia zvonku. Nie sumniavajusia nikolki, što heta atrymajecca, u tym liku majučy na ŭvazie i palityčny vopyt prezidenta Biełarusi».
To-bok jon u jaki raz prapanavaŭ jamu syści spakojna i nie ciahnuć z hetym, — piša Kaleśnikaŭ.
