Łastoŭski zaklikaŭ admovicca ad zapazyčańniaŭ i nie vykarystoŭvać słovy, suhučnyja sa słovami ź inšych movaŭ. U pradmovie jon pisaŭ: «Mova, pierapoŭnienaja čužaziemskimi słovami, źjaŭlajecca izalataram kultury ad narodnych masaŭ. … Adrodžanaja naša mova pavinna stacca dobrym pravadnikom kultury, a hetkaj jana zmoža być tolki tady, kali ŭ joj budzie najmienš čužych słoŭ…». Choć Łastoŭski i piša, što słovy braŭ z narodnych havorak i knih, navukoŭcy śćviardžajuć, što vialikaja ich častka — tak zvanyja pavietalizmy, abo rehijanalizmy, a mnohija aŭtar paprostu stvaryŭ sam.
My zazirnuli ŭ słoŭnik i adšukali tam bieźlič słovaŭ, sens jakich adhadać zusim niaprosta. Pasprabujcie sami ŭ novym teście «Movy Nanova» i «Našaj Nivy».
