Łukašenka abvinavaciŭ jeŭrapiejcaŭ, što jany praciahvajuć u dačynieńni da Biełarusi raniejšuju palityku. «My vydatna razumiejem sutnaść tych patrabavańniaŭ, jakija nam pradjaŭlaje ES, časam pad ciskam ZŠA, časam samastojna.
Ciapier my bolš z amierykancami chaj nie publična, ale razmaŭlajem, razumiejem adzin adnaho, a jeŭrapiejcy iduć zadadzienym kursam.Albo heta iniertnaść, albo zašmat svaich prablem i vam siońnia nie da Biełarusi, vyrašyli kaliści ruchacca ŭ hetym kirunku, i ruchajeciesia», — skazaŭ Łukašenka.
Raniej jon nie raz zajaŭlaŭ, što Zachad zaniaŭ žorstkuju pazicyju ŭ suviazi z tym, što Biełaruś pry Łukašenku pieratvaryłasia ŭ vasała Rasii ci, u jahonych vyrazach, «uziała kurs na sajuz z Rasijaj». Maŭlaŭ, hetym niepakojem za niezaležnaść Biełarusi i tłumačycca bolš žorstkaje staŭleńnie da pravoŭ čałavieka ŭ Biełarusi ŭ paraŭnańni z dyktaturami Centralnaj Azii.
«Łatvija, Litva, Estonija (što nas časta rasčaroŭvaje bolš, čym pazicyja inšych dziaržaŭ) iduć u farvatary brusielskaha standartu, jaki vypracoŭvajecca ludźmi, dalokimi ad razumieńnia tych pracesaŭ, jakija adbyvajucca nie tolki ŭ nas, ale i ŭ vas, — skazaŭ Łukašenka,— Łatvija ŭsio ž hałasuje za sankcyi, nakiravanyja suprać Biełarusi, a ŭ vialikaj stupieni — i suprać Łatvii, bo ŭ nas z vami vialikaje ekanamičnaje supracoŭnictva», — adznačyŭ jon.
