Прысуд рэдактарам «Нашай Нівы» вынесены ў дні, калі ў нас на вачах гісторыя паскорылася. Адбываецца тое, што адбывалася не раз: дыктатарскія рэжымы, ап’яненыя ўласнай беспакаранасцю, гінуць ад уласных памылак.
Ад лёсу Украіны цяпер залежыць і лёс Беларусі, і лёс кожнага з нас, і колькі яшчэ будуць мучыць рэдактараў «Нашай Нівы», і колькі яшчэ будуць мучыць дзясяткі тысяч такіх, як яны.
Што можам рабіць мы з вамі? Трымацца адно аднаго, сваіх перакананняў і захоўваць чалавека ў сабе.
Нашы думкі — з Андрэем і Ягорам. А Андрэевы і Ягоравы думкі, мы ўпэўненыя, — з намі, і з вамі, а найперш з тымі, хто цяпер ва Украіне. Справа жыцця Скурко і Марціновіча — «Наша Ніва» — працягваецца. Праз іх, праз нас жыве Беларусь.
***
Вы можаце падтрымаць нашаніўцаў лістамі.
СІЗА-1, вул. Валадарскага 2, 220030, г. Мінск
Марціновічу Ягору Аляксандравічу,
Скурко Андрэю Генадзевічу.
Як праходзіў суд над нашаніўцамі. Восем месяцаў яны правялі за кратамі па абсурдным абвінавачванні
«Пры дыктатуры калі ты найлепшы, па табе будуць біць». Калегі расказваюць пра Ягора Марціновіча, сёння ў яго дзень народзінаў
«Гэта ўсё мінецца, а мы застанёмся». Сёння дзень нараджэння Андрэя Скурко. Пачытайце, што піша ён у апошніх лістах, і раней невядомыя факты пра яго
