— Мы ўсе разумеем, што ў Беларусі не канфлікт улады і народа. Тое, што мы бачым, гэта даўні канфлікт цывілізацый. Канфлікт сукупнага Захаду і Усходу, англасаксонскай і славянскай цывілізацый.
Многія баі ў гэтай вялікай вайне былі прайграныя. Гэта і раздзеленая Югаславія, і загінулая Украіна, і атака на Сербію, Чарнагорыю, якая не ведае, як сябе паводзіць, каб захаваць хоць нешта… І так атрымалася, што цяпер мая Радзіма аказалася полем для бітваў.
Людзі, якія ходзяць па беларускіх вуліцах, поўныя эмоцый і надзей. Яны не зусім разумеюць, адкуль узяліся эмоцыі і што за надзеі імі кіруюць. Але тым не менш у іх гараць вочы, яны адчуваюць радасць ад стасункаў, таму што ў іх з'явілася нейкае месца для подзвігу, з'явіліся героі цяперашняга часу.
Не будзем забываць, што тое, што адбываецца ў Беларусі, — гэта вялікая прадуманая аперацыя. Да прыкладу, яшчэ падчас перапісу 2017 года было аблічбавана прыкладна 10 працэнтаў насельніцтва краіны. Была створана лічбавая база для нападу на Беларусь. У наступныя гады з гэтымі людзьмі вялася праца, у асноўным у камунікацыйных месенджарах. Асаблівая ўвага надавалася тым, хто працуе на важных для дзяржавы прадпрыемствах.
Калі гаварылі пра трэцюю сусветную вайну, не меркавалі, што яна будзе весціся на інфармацыйным полі. І на гэтым полі мы пакуль прайграем. Адзіны шлях выратавання суверэнітэту, незалежнасці Беларусі я бачу ў будаўніцтве Саюзнай дзяржавы. Пакуль гэтыя адурманеныя хлопцы бел-чырвона-белай брытвай пераразаюць горла сваёй радзіме, задача журналістаў, медыйных персон павысіць свой прафесіяналізм і працаваць разам з расійскімі СМІ. Як парламентарый, я збіраюся гэтым сур'ёзна займацца.
