Дуда — традыцыйны музычны народны інструмент, які належыць да тыпу язычковых духавых інструментаў. Яна выкарыстоўвалася для суправаджэння танцаў, песень і прыпевак, на сямейных і каляндарных абрадавых святах, ігрышчах і кірмашах.

У ранейшыя часы была вельмі папулярная ў Беларусі, была арганічна звязаная з танцамі ў абрадавых гульнях і забавах, а таксама святах і кірмашах. Дудары і дударства шырока прадстаўленыя ў беларускіх літаратурных і мастацкіх творах.

Беларускай дудой, як падкрэсліваецца ў паведамленні Мінкультуры, варта называць канкрэтны від аднагукавай дуды — духавы народны музычны інструмент, які складаецца са скуранога меху, аднаго гуку (бурдону), адной жалейкі (перабор), соскі, а таксама на кожнай з ігравых трубак усталяваныя рагаўні-раструбы.

Чытайце таксама:

«Толькі ў Крычаве майстры ляпілі канька без ножак і падобнага да шахматнай фігуркі». Крычаўскую свісцёлку ўнеслі ў спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў

«Тут адчуваецца, што стары свет яшчэ трошкі захаваўся. І звычай сапраўды жывы». Гісторык наведаў «Конікі» ў Давыд-Гарадку

Цімафей Акудовіч: Сапраўдныя нематэрыяльныя каштоўнасці не жывуць у Дамах культуры

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
1
Сумна
0
Абуральна
0