Мінск, зіма. Фота: AP Photo / Alexander Zemlianichenko Jr
Як расказаў «Нашай Ніве» адзін былы афіцэр Міністэрства ўнутраных спраў, па ягонай інфармацыі гуказапісваючыя прылады на цэнтральных вуліцах Мінска Аперацыйна-аналітычны цэнтр сістэмна расстаўляў яшчэ да падзей 2020 года.
У прыватнасці, афіцэру было вядома пра расстаноўку «жучкоў» на вуліцах Карла Маркса і Камсамольскай — там сканцэнтраваныя сілавыя ведамствы і разнастайныя міністэрствы.
Іншы афіцэр называе таксама вуліцу Кірава.
Па словах абодвух, спецслужбу, імаверна, цікавілі размовы, якія вядуць чыноўнікі і сілавікі падчас абедаў і сустрэч на вуліцы.
«Я не ведаю дакладных месцаў размяшчэння «жучкоў», але, мяркую, што іх ставілі ў лавачках ці каля лавачак, а таксама ў вулічных кавярнях», — кажа афіцэр.
«Наколькі мне вядома, мікрафоны сістэмна стаяць у курылках і месцах для курэння на вуліцы, а таксама ў століках у кавярнях і рэстаранах у цэнтры Мінска. Не ў такіх месцах на вуліцы, дзе будзе запісвацца шум ветру, а дзе людзі размаўляюць», — кажа іншы.
Афіцэры не маюць інфармацыі, ці на сёння вулічныя запісы расшыфроўваюцца людзьмі або дапамагаюць праграмы аўтаматычнага распазнавання голасу і пераводу іх у пісьмовы тэкст.
На думку афіцэраў, за апошнія гады аб'ёмы праслухоўвання маглі вырасці. Але яны не ведаюць, ці расставілі мікрафоны за апошні час таксама ў Верхнім горадзе або ў раёне Парка высокіх тэхналогій.
Выбар вуліц для абстаўлення «жучкамі» не выпадковы.
Так, на рагу Камсамольскай і праспекта Незалежнасці месціцца Камітэт дзяржаўнай бяспекі. Упрытык да яго — Міністэрства ўнутраных спраў. Каля Камсамольскай на вуліцы Рэвалюцыйнай сядзяць Міністэрства надзвычайных сітуацый і ГУБАЗіК. Паміж вуліцамі Карла Маркса і Кірава — Адміністрацыя прэзідэнта. На Кірава ніжэй — Міністэрства замежных спраў і Беларуская чыгунка. Бліжэй да вакзала на Кірава — Міністэрства сельскай гаспадаркі, а на Маркса — Міністэрства энергетыкі, абодва не раз станавіліся аб'ектам антыкарупцыйных расследаванняў. Яшчэ далей — Камітэт дзяржаўнага кантролю і Дзяржаўны пагранічны камітэт, а таксама Міністэрства сувязі і інфарматызацыі.
Кавярні на гэтых вуліцах — традыцыйныя месцы сустрэч чыноўнікаў і бізнэсоўцаў, дыпламатаў і журналістаў.
Сілавыя структуры ў лукашэнкаўскай Беларусі маюць практычна неабмежаваныя правы на сачэнне за грамадзянамі.
Права на прыватнасць заўсёды было абмежаванае. А пасля 2021 года дзяржаўны лад пачаў эвалюцыянаваць у кірунку таталітарнай дыктатуры фашысцкага тыпу.
Пасля 2020 года ўлады завялі да 12 тысяч крымінальных спраў палітычнага характару, ахвярамі якіх сталі дзясяткі тысяч чалавек. Аднак сачэнне распаўсюджваецца не толькі на палітычных апанентаў і незадаволеных, але і на дзяржаўны апарат ды свет бізнэсу. Багатыя людзі трапляюць у турмы, а выходзяць на свабоду пасля выплаты «кампенсацыі нанесенай шкоды».
«Наша Нiва» — крыніца якаснай інфармацыі і бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ «НН»Чытайце таксама: Выйшаў на волю банкір Сяргей Касцючэнка, якому летась прысудзілі 3,5 года калоніі
Нібыта "мы усе бачым і усе слухаем"
Грошаў у іх мала, мазгоў яшчэ меней, апраўоцка такіх масіваў інфармацыі- гэта дорага і цяжка. Могуць толькі невялічкую колькасць камер паставіць, каб палохоаць людзей
Усе будзе добра
Жыве Беларусь