Вось пра гэтага варана вядзецца ў вершыку. Фота: Wikimedia
Бег па беразе баран.
Бачыць ён: буркоча кран.
Бераг мора два вараны
Баразняць вялікім кранам.
«Бэ-э-э! — баран вітаецца,
— Што тут адбываецца?
Хто тут кранам, нібы вудай,
Ловіць рыбу баракуду?»
«Мы, — адказваюць вараны,
— Не цягаем рыбу кранам.
Хочам мора падчапіць,
Трохі пераставіць,
Бо прывыклі мы хадзіць,
Не жадаем плаваць!»
«Я іду вам на падмогу,
Павярну вам хвалі рогам!»
Так вараны і баран
Ссунуць мора мелі план.
З усіх сілаў спрабавалі
Учапіцца. Толькі хвалі,
Дзе шумелі — там шумяць…
Кранам мора не падняць!
