Калі вы даўно чытаеце «НН», то дакладна ведаеце адзін з найпапулярнейшых і даўнішніх нашых фарматаў — «Пяць фактаў пра». Сёння, у гадавіну зняволення нашых калег, публікуем вядомыя і невядомыя факты пра Ягора Марціновіча, бліскучага журналіста і таленавітага рэдактара і менеджара.
1. Ягор аб’ездзіў Беларусь уздоўж і ўпоперак. Не паспеў наведаць усяго пяць раёнаў са 118. З буйных райцэнтраў сваімі фаварытамі называе Пінск і Полацк. А з невялікіх гарадоў — папулярныя Навагрудак з Нясвіжам і зусім невідавочны Мсціслаў. Карту Беларусі Ягор ведае настолькі дасканала, што намаляваў яе па памяці, знаходзячыся ў СІЗА.
Мсціслаў
2. За тыдзень да затрымання ў чарговым падарожжы ён паспеў пажыць у нумары «люкс». Праўда, было гэта ў гасцініцы Хоцімска, дзе з прэміум-выгод — толькі гарачая вада за пару рублёў даплаты. Нават тэлевізар нармальна не ішоў.
3. У часе вандровак па Беларусі заўжды падбірае аўтаспыншчыкаў. Па-першае, Ягор прытрымліваецца прынцыпу «Беларус беларусу беларус» і заўжды гатовы прыйсці на дапамогу таму, каму гэтая дапамога трэба. А па-другое, яму заўжды цікава пагаварыць з чалавекам пра жыццё.
4. Кожны свой дзень народзінаў Ягор імкнецца сустракаць у падарожжы, ідэальна, калі атрымліваецца там, дзе яшчэ ніколі не быў (што не так і проста, калі ты аб’ездзіў ужо пад шэсць дзясяткаў краін). Напрыклад, адзін з дзён народзінаў Ягор сустракаў у Ірландскім моры на востраве Мэн. Аб’ехаў практычна ўсю Еўропу — не быў толькі ў Іспаніі.
5. Мае сапраўдны талент у пошуку бюджэтных маршрутаў. Ягор увесь час маніторыў прапановы па пералётах і знаходзіў супертанныя варыянты. Аднойчы яму ўдалося ўхапіць квіткі Львоў — Кіеў — Нью-Ёрк і назад за 158 еўра! Ён і сам не мог паверыць, што такое магчыма. А другі раз набыў квіткі з Парыжа ў Бразілію і назад за 210 еўра. Прычым у камплекце яшчэ шла бясплатная начоўка ў Касабланцы ў Марока. Сарваў джэкпот Ягор, і калі ўзяў квіткі з Каўнаса ў Лондан за смешныя 8 еўра.
6. Ягор — мінчук у чацвёртым калене. Яго прабабуля Марыя Кляноўская перасялілася на Грушаўку яшчэ да вайны. Ягор, як і некалькі пакаленняў яго сям’і, таксама жыве ў мінскай Грушаўцы.
7. З сям’і інтэлігентаў. Бабуля Тамара Мушынская была аўтарам школьных падручнікаў па рускай літаратуры, па якіх дагэтуль вучацца беларускія школьнікі. А дзядуля Міхась Мушынскі — славуты даследчык, найлепшы знаўца творчасці Якуба Коласа і Максіма Гарэцкага, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Маці — тэатральны крытык, паэт і лібрэтыст Таццяна Мушынская.
8. Выхадзец з ліцэя БДУ. У філалагічнай паралелі, дзе вучыўся Ягор, на два класы было ўсяго два хлопцы.
9. Скончыў журфак БДУ. Цікавая дэталька: на ўручэнні дыпломаў у 2011 годзе яго выпуск зладзіў дэмарш — вырашылі не паціскаць руку тагачаснаму дэкану Сяргею Дубовіку.
10. Трэба сказаць, што нашанівец цікавіўся журналістыкай з самага дзяцінства. Яшчэ школьнікам ён выпускаў рукапісны часопіс «Свет». Праўда, толькі ў адным асобніку. Апошнія нумары Ягор ужо рабіў на камп’ютары.
11. Узяў удзел у здымках фільма «Купала» Уладзіміра Янкоўскага. Задума была цудоўная: з’яўленне галоўнага рэдактара «Нашай Нівы» 2019-га ў фільме пра рэдактара «НН» 1915-га — такая пасхалка гледачу. На жаль, у выніковую версію фільма сцэна з Ягорам не ўвашла, але рэжысёр абяцаў, што яна будзе ў тэлеверсіі (калі яе калісьці зробяць).
Ягор Марціновіч у ролі супрацоўніка «НН» мінулага стагоддзя. Архіўнае фота 2019 г.
12. Стаў галоўным рэдактарам «Нашай Нівы» ў 28 год. Гэта абсалютна нетыповая з’ява для беларускіх (і не толькі) СМІ, дзе традыцыйна пасаду галоўрэда аддаюць старэйшым, больш дасведчаным калегам. Ягор разарваў гэты шаблон і зрабіў сайт «НН» адным з самых чытаных у краіне.
13. У свой час быў найлепшым расследавальнікам Беларусі. Тры гады запар перамагаў у адпаведнай намінацыі самага прэстыжнага ў краіне конкурсу для незалежных СМІ — «Вольнае слова» — у 2015, 2016 і 2017-м. Апроч таго, Ягор атрымліваў прэмію «Свабода прэсы» ад «Рэпарцёраў без межаў».
14. Аматар настолак і вялікіх пазлаў. 1000, 2000, 3000 элементаў мазаікі — выклік, які Ягор заўжды гатовы прыняць. Як зацяты аматар падарожжаў, з такім жа захапленнем збіраў краявіды Рыа, Лондана, Браціславы і многіх іншых краін. Калі калекцыя мазаічных карцін стала завялікай, Ягор раздаў яе, бо не было як усё захоўваць дома.
15. Любімая настолка — таксама пра падарожжы. Называецца Ticket to Ride, вы лёгка можаце адшукаць яе ў любой краме настольных гульняў. Важная ўмова — сабраць кампанію, бо сутнасць у тым, каб збудаваць на мапе самы доўгі маршрут. Чым больш удзельнікаў — тым большая асалода ад перамогі.
16. Ягор — вялікі аматар футбола. У школе ў яго была свая фубольная каманда. Спачатку ён быў брамнікам, а пасля перайшоў у нападзенне. Быў сапраўдным лідарам каманды і працягваў гуляць паўсюль, дзе вучыўся.
Апошнія гады ездзіў ганяць мяч двойчы на тыдзень, нават ранкам у нядзелю. Заўсёды гуляў за каманду нашаніўцаў у Кубку памяці Шырокага — футбольным турніры паміж журналістамі.
17. Самым любімым клубам дзяцінства ў галоўрэда быў італьянскі «Парма», а любімым футбалістам — Джанлуіджы Буфон (яшчэ да таго, як той стаў зоркай). Ягор заўзеў таксама за «Валенсію» часоў Гаіска Мендзьеты, за «Арсенал», калі там гуляў Аляксандр Глеб.
18. Любіць капацца ў статыстыцы. Гэта захапленне таксама пачалося праз футбол — дома былі статыстычныя даведнікі з лікам матчаў. Ягор ведаў найлепшых снайпераў чэмпіянатаў свету ў розныя гады. Статыстыку беларускіх клубаў нашанівец у дзяцінстве складаў уручную, бо тады яшчэ не было інтэрнэту. Пасля гэта цікавасць да лічбаў ахапіла не толькі футбольную сферу.
19. У ежы Ягор максімальна непераборлівы, але асабліва цэніць сербскія кілбаскі, а ўлетку — халаднік. З дэсертаў у топе — жэле і глазураваныя сыркі.
20. Што абсалютна нетыпова для журналіста — Ягор зусім не п’е каву. Калі ёсць выбар, то возьме бярозавік.
Падтрымайце Ягора, напішыце яму ліст:
Атрад 24, Папраўчая калонія №2
вул. Сікорскага, 1
213800, г. Бабруйск, Магілёўская вобл.
Марціновічу Ягору Аляксандравічу
