Пікантнасці сітуацыі надае тое, што пасля выбараў 2020-га Сачыўка апублікаваў у сябе ў Instagram сторыс з недвухсэнсоўнай заявай «Мы не народзец! Мы вялікі народ! Жыве Беларусь!» (адсылка да слоў Лукашэнкі, які называў беларусаў «народцам»). У верасні гулец зняўся ў відэазвароце з калегамі, у якім яны асудзілі гвалт у Беларусі.
«Трыбуна» даведалася падрабязнасці таго, як стваралася відэа, якое, падобна, стане галоўнай вяхой у біяграфіі Сачыўкі-футбаліста.
Хто аўтар закадравага тэксту і як наогул рабіўся гэты ролік? «Трыбуна» пагутарыла на тэму з досыць вялікай колькасцю людзей з беларускага футбола — з тымі, хто непасрэдна звязаны з вышэйшай лігай, а таксама тымі, хто вядзе справы ў каляфутбольным асяроддзі.
Рэакцыя суразмоўцаў аднолькавая — усе ў шоку.
Ніхто не чакаў убачыць тое, што выпусціла «Дынама». І галоўная прычына здзіўлення крыецца ў тым, што героем роліка стаў Сачыўка — футбаліст, які не падпісаў праўладны ліст і ніколі не выказваўся ў падтрымку рэжыму Лукашэнкі. Хутчэй, яго пазіцыя была дыяметральна процілеглай.
Хтосьці з суразмоўцаў абмяжоўваўся фразай «Што ж, гэта яго [Сачыўкі] выбар». Але былі і больш радыкальныя погляды: «Для мяне такога чалавека больш не існуе» і «Пасля ўсяго гэтага «Дынама» спадзяецца, што на матчы пойдуць заўзятары?», «Усё мае сваю цану — 30 срэбранікаў». У цэлым ніхто не мог да канца зразумець матываў, якія прымусілі дасведчанага футбаліста пайсці на такі крок.
Для пачатку варта яшчэ раз успомніць, што ў 2020 годзе абаронца зняўся ў відэа, у якім футбалісты выступілі супраць гвалту. Тады Аляксандр гуляў за «Шахцёр». Ніякіх санкцый за ўдзел у здымках не было, спартовец працягнуў выступ за «гарнякоў» і гуляў аж да канца сезона-2021. Але зімой клуб, галоўны спонсар якога «Беларуськалій», з-за накладзеных ЕС санкцый пачаў адчуваць фінансавыя праблемы — і выставіў Сачыўку, а таксама брамніка Аляксандра Гутара і паўабаронцу Ігара Стасевіча на трансфер.
«Гарнякі» ўжо не цягнулі фінансавыя абавязацельствы перад футбалістамі, плюс у новых рэаліях патрабавалася адпавядаць столі заробкаў (хоць цяпер «Шахцёр» спакойна абыходзіць ўказы зверху). Таму з ветэранамі было вырашана расстацца. Так Сачыўка стаў свабодным агентам.
Нягледзячы на ўзрост, ён проста знайшоў бы ў Беларусі новы клуб, аднак у канцы мінулага года з падачы Міністэрства спорту з'явіўся спіс непажаданых гульцоў і трэнераў — тых, хто ў свой час не пабаяўся выступіць супраць гвалту і хто заявіў аб тым, што выбары ў 2020-м былі адкрыта сфальсіфікаваныя.
Зверху прыйшла ўстаноўка такіх людзей на працу ў беларускія клубы не запрашаць, кантракты — не працягваць.
У спіс непажаданых трапілі і футбалісты, якія зняліся ў відэа супраць гвалту, у тым ліку Сачыўка. Узімку абаронца спрабаваў працаўладкавацца ў «Мінску», дзе гуляў з 2005-га па 2016-ы гады, але пераход не ўхваліла Мінспорту — як раз па ідэалагічных прычынах.
Заканчваць кар'еру футбаліст не хацеў. І тут падвярнуўся варыянт з-за мяжы — яго паслугамі зацікавіўся аўтсайдар першай лігі, расійскі «Тэкстыльшчык». На пачатку вясны Сачыўка адправіўся ў горад Іванава, дзе базуецца калектыў, але да падпісання кантракта справа не дайшла. Аляксандр, мякка кажучы, аказаўся не ў захапленні ад таго, як выбудаваная праца ў клубе, на якім стадыёне выступае калектыў, ды і ўмовы пражывання ў Іванаве пакідалі жадаць лепшага. Праз некалькі тыдняў Сачыўка вярнуўся ў Беларусь, дзе за пачаткам новага сезона прыйшлося назіраць з боку.
Тым не менш, сыходзіць з футбола Сачыўка не спяшаўся — была надзея, што ўсё ж такі ўдасца ўліцца ў ЧБ. Ды і падзарабіць у канцы кар'еры — таксама жаданне зразумелае. У выніку пасля доўгіх чаканняў і пошукаў намаляваўся адзін, па сутнасці, апошні варыянт — з мінскім «Дынама».
З «бела-блакітнымі» Сачыўка заключыў пагадненне да 31 снежня 2022 года. З высокай доляй верагоднасці можна выказаць здагадку, што «Дынама» стане апошнім клубам у кар'еры гульца. Аляксандр пагадзіўся на ўсе ўмовы, высунутыя сталічным клубам. Адной з іх быў удзел у роліку, які мы ўсе і ўбачылі. Сачыўка свой выбар зрабіў.
Як удалося даведацца «Трыбуне», тэкст для абаронцы пісала прэс-служба «Дынама». А яе, нагадаем, з мінулага года ўзначальвае Кацярына Антонава — жонка заўзятага прыхільніка Лукашэнкі Аляксандра Багдановіча, экс-весляра, а цяпер старшыні федэрацыі хакея.
Але, вядома, не толькі яна прыклала руку да сцэнарыя. Увесь працэс падрыхтоўкі роліка — ад тэксту да выніку — кантраляваўся асабіста міністрам спорту Сяргеем Кавальчуком. «Дынама» цяпер дзейнічае выключна з дазволу гэтага чыноўніка: і зарплаты гульцам вызначае, і праводзіць трансферы.
Калі тэкст для відэа з удзелам Сачыўкі быў зроблены, яго візаваў міністр. Паводле інфармацыі «Трыбуны», відэашэраг у роліку таксама быў ухвалены Кавальчуком.
Хоць, як удалося даведацца, ён выступаў за тое, каб выніковы прадукт быў напоўнены яшчэ вялікай колькасцю ідэалагічных кадраў, а тэкст быў больш «патрыятычным». Але бакам удалося знайсці кампраміс і злёгку знізіць градус ідэалогіі ў роліку. Зрэшты, і без гэтага атрымалася гістарычная агітка.
